خداوند در کجاهای قرآن به این مفهوم اشاره کرده که ما انسانها باید زندگیمون با «آسانی» و «راحتی» همراه باشه و بتونیم راحت به نعمتها و چیزهایی که میخواهیم برسیم؟

سلام به همه شما که دنبال شناخت بهتر راه درست هستین. سلام به شما که شناخت خدا براتون مهمه.

یکی از جاهایی که خداوند در مورد آسانی زندگی مؤمنین به زیبایی می‌پردازه، آیات ابتدایی سوره طلاق هست.

موضوع این آیه‌ها اینه که حتی در موقعی که به خاطر هر دلیلی شما و همسرتون از بودن در کنار هم خوشحال نیستین و قصد دارید از هم جدا بشید، باز هم با برخورد انسانی و احساس خوب این پروسه رو طی کنید و برخوردتون با خانومتون خوب باشه از حدود خدا تجاوز نکنید و تا موقعی که عده شون تمام نشده اونها رو کنار خودتون و در خونه نگهدارید و از خونه بیرون نکنید. 

وقتی هم که عده‌شون تموم شد، اگه با هم مهربون شدید، کنار هم به خوبی و خوشی زندگی کنین و اگر باهم روی تصمیم اولتون موندید، بازهم به خوبی و خوشی جدا بشید.

خلاصه که خدا در این آیه ها بیان می‌کنه که:

در هر حالتی باید تلاش کنین تا احساستون خوب باشه و رفتار درست و زیبایی داشته باشین.

در انتهای آیه ۲ خداوند، یک «قاعده» رو برای کسانی که موفق به کنترل ذهنشون باشند (تقوا پیشگان) بیان می‌کنه که خیلی هم معروفه :

«وَ مَن یَتَّقِ اللّه یَجعَل لَهُ مَخرَجاً»

ترجمه این جمله اینه که «هر کسی که ذهنش رو کنترل کنه و همیشه اولویتش ارتباط بهتر با الله باشه، خداوند همیشه و همواره براش یک راه عبور و خروج رو از هر بحرانی و موضوعی قرار می‌ده»

در آیه ۳ خداوند این مفهوم رو خیلی عالی ادامه می‌ده و تکمیل می‌کنه:

«وَ یَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِب»

یعنی در ادامه، «و همواره خداوند، در هر جایی و هر حالتی به اون شخص رزق و روزی می‌ده؛ اون هم از جایی اون روزی رو بهش می‌رسونه که اون شخص، اصلاً به ذهنش هم نمیاد و گمان هم نمی‌کنه که از اونجا و از اون راه و روش بهش روزیی برسه»

در این دو جمله، خدا یک قانون و قاعده کلی رو به عنوان قدرت مطلق داره برای ما انسان ها بیان می‌کنه.

مثل این می مونه که ارباب یک روستا که مردمش سواد ندارند و همه دارن برای اون ارباب کار می کنند بیاد و به رعیت‌هاش اعلام کنه که هرکس که مدرسه اسم بنویسه و درس بخونه و تمام حواسش به درسش باشه، نمی‌خواد بیاد سرِ زمین بیل بزنه؛ من تمام هزینه‌های زندگیش رو در تمام طول مدت درس خوندنش میدم و هر گرفتاریی که داشته باشه خودم براش حل میکنم. به شرط اینکه حواسش شش دانگ به درسش باشه.

یک نکته جالب توی این آیه، اینه که خدا میگه شما اگر سمتِ خودت رو درست انجام بدی، من ضامن تمام نیازمندی های تو هستم؛ ولی این رزق رو از جایی برات فراهم میکنم که حتی به ذهنت هم نمی رسه!

من در مورد اینکه: «چرا خدا این قید رو برای روزی رسوندن به اونهایی که ارتباط اولشون در زندگی با خداونده آورده؟ چرا مثلاً نگفته من بهش روزی میدم، اونهم روزی زیاد؛ یا مثلاً روزی بی‌حساب یا هر چیز دیگه» خیلی فکر کردم.

چیزی که متوجه شدم این بود که خدا میخواد ما در راه کنترل ذهن، «تمام» توجه و تمرکزمون روی تقویت ارتباط با خودش باشه و حتی یک ذره هم ذهنمون رو به هیچ چیز دیگه‌ای مشغول نکنیم که چطور خدا می‌خواد روزی من رو بده؟ خدا میگه هر چقدر هم که فکر کنی و به این سوال جواب بدی، من از راهی بهت رزق میرسونم که به ذهنت هم خطور نمی کنه.

خدا می خواد ما در راه پیشرفت خودمون، «تمرکز صددرصد» داشته باشیم.

ادامه این آیه هم بسیار امیدبخشه و دیگه جایی برای اما و اگر و نجوای ذهنی باقی نمی‌گذاره:

«وَ مَن یَتَوَکَّل عَلی اللّه، فَهُوَ حَسبُهُ. إنَّ اللّهَ بالِغُ أمرِه. قَد جَعَلَ اللّهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدراً»

ترجمه‌ش هم اینه که: «و هر کسی که وکیل زندگی خود را خدا قرار دهد، در نتیجه خداوند، تمام آنچه را که نیاز دارد را به او می‌دهد. خداوند، کار خود را پیش می‌برد، خدا تعیین‌کننده‌ی اندازه‌ی هر چیزی است»

این تیکه آخر آیه دیگه هیچ جای بحثی باقی نمی‌گذاره. 

خدا میگه هرکی زندگیش رو به من بسپره، من همه نیازهاش رو برآورده میکنم و خدا همه کارها رو انجام میده و اندازه هرچیزی در این عالم توسط خداوند تعیین میشه.

از تک تک کلمات خدا در این آیه ها وعده آسونی در زندگی آدم حسابی‌ها پیداست. 

ولی هنوز تموم نشده. جمله آخر آیه ۴ رو با هم بخونیم:

«وَ مَن یَتَّقِ اللّه یَجعَل لَهُ مِن أمرِهِ یُسراً»

یعنی: «و هرکسی که ذهنش را روی تقویت ارتباط با خدا کنترل کند، خداوند هم از کارهای او برایش آسانی می آفریند»

این دیگه نیاز به هیچ توضیحی نداره و خودش دیگه کامل داره منظور رو می رسونه.

و نکته آخر در این سوره هم مربوط به جمله پایانی آیه ۵ میشه:

«وَ مَن یَتَّقِ اللّه یُکَفِّر عَنهُ سَیِّئاتِهِ وَیُعظِم لَهُ أجراً»

ترجمه ش: «و هر کسی که ذهنش را روی ارتباط با خداوند نگه دارد، خداوند؛ چیزهایی را که احساسش را بد می کند از او می‌زداید و مزد و پاداش را برایش بزرگ و عظیم می‌نماید»

این جوری که خدا در این آیه ها داره از «قانون کلی» خودش صحبت می کنه؛ محاله که ما سهم خودمون رو درست انجام بدیم و توی زندگیمون به سختی بر بخوریم.

📌 قراره که توی این جهان، همه چیز بر وفق مراد اونهایی باشه که دنبال برطرف کردن ضعفهای توحیدی خودشون هستن و هر لحظه دارن ارتباطشون رو با خدا به وسیله خالص تر کردن ایمان و باورشون؛ بهتر و بهتر می کنند.

امیدوارم همه‌ی ما بتونیم سهم خودمون رو درست انجام بدیم و این آسونی و زیبایی رو توی هر لحظه بیشتر تجربه کنیم.